Tijgers, vissen en muggen

De blog van Jook en de dichte deur was ff tussendoor, dus ga weer verder waar we gebleven waren.

De pizza's zijn hier prima te doen en met een half uurtje stond er dan ook keurig iemand met 2 pizza's voor de deur. De avond zelf hebben we heerlijk zitten lezen en muziek gedraaid... Voor 12 uur in bed was deze keer prima gelukt, al hebben Jook en ik de halve nacht weer eens liggen verkletsen ;)...
Dus dat de wekker om 6 uur begon te bleren, dat deed wel een beetje pijn. Maar goed met frisse moed weer op, want we zouden een lange rit (ca 4 uur) gaan maken naar de river kwai en de tijger tempel. Na 3 minuten in de auto sliepen we alweer om de verloren uurtjes in te halen, dus eigenlijk waren we er zo!!! Omdat het de laatste dagen zo ontzettend had geregend wist Keng onze chauffeur ons in zijn gebrekkige Egels uit te leggen: don't walk! Het was even raden, maar hij bedoelde dat de begraafplaats waar zo'n 7000 mannen liggen die zijn omgekomen tijdens de bouw en de oorlog niet open was. Dus we hebben even over de heg gekeken, ontzettend indrukwekkend al die stenen op een lange rij... Hierna was het tijd om dan ook echt naar de brug zelf toe te gaan. Ik ken het verhaal er achter dus niet zo goed en vond het dan ook niet zo indrukwekkend. Het is een stalen brug en Joke is er even overheen gegaan, de chinese toeristen verpesten de gedachte wel een beetje door met 2 vingen het peace teken te maken en dan met brug en al op de foto te gaan. Naast de brug was nog een kleine markt waar we even over heen hebben gelopen en nog wat hebben gedronken. Het is heerlijk om naar het normale stadsleven te kijken. Kinderen die spelen de hele dag op straat, zijn ze moe, dan maken ze een plekje onder de kookkar van pa en ma en slapen maar!!
Hierna was het tijd om 30 kilometer noordelijker te rijden richting de tijger tempel. Daar aangekomen moesten we eerst een hele verklaring invullen dat het betreden van het park op eigen risico is. Terwijl Joke de formulieren aan het invullen en aan het tekenen (dezelfde handtekening op de kaartjes en ze trappen er helemaal in!!) is begint een man tegen Jeroen te schreeuwen in het Thais en te wijzen. Jeroen had een rood t shirt aan en mag hiermee niet naar binnen. Gelukkig is zijn hutkoffer (Joke vraagt zich al een week af wat er in die bepakking zit) die hij overal mee naar toe neemt voorzien van een neutraler shirt en is het probleem opgelost! Keng de lief lachende taxichauffeur is mee naar binnen gegaan om wat hulp te bieden. De monnikken zijn dan ook niet heel erg ingesteld op mensen in een rolstoel en dat was dan ook wel duidelijk. Joke heeft zich weer het apenlazerus moeten sjouwen, trekken en duwen. Eenmaal boven aangekomen, liep er net een groep toeristen weg met 2 grote tijgers. Er waren 3 tijgertjes van een maand of 3 met elkaar aan het spelen, zo grappig om te zien. Met de rolstoel konden we niet dichtbij komen dus de monnik tilde een van de tijgertjes op aan riem en staart om zo voor ons weer neer te planten. De tijgertjes waren ontzend bang en begonnen enorm te blazen! Hier kwam als snel een oplossing voor, erges achter in een hok die voor toeristen niet te bereiken is zaten nog kleinere tijgertjes die nog niet bang zijn voor rolstoelen, dus er kwam een tijgertje van 1.5 maand aan die bij Jeroen en mij op schoot mocht liggen. Bij mij viel het beeste direct in slaap al nam hij met zijn lengte een groot gedeelte van mijn schoot in. Verder liepen er in het park nog andere dieren rond, die je vanaf een afstandje kon bekijken. Joke en Jeroen zijn nog even gaan kijken naar de grote tijgers, maar daar ben ik afgehaakt, weer onbegaanbaar terrein. Heb een hele tijd staan praten met een Amerikaanse vrijwilliger over het leven van de monnikken. Als vrouw mag je hen niet aanspreken of alleen met hen in een ruimte zijn. Op dit moment woonden er 7 monnikken in de tijger tempel, veel monnikken reizen rond en wonen overal en nergens. Na de geweldige ervaring met het tijgertje was het weer tijd om de weg terug te kluunen over echt hele stijle stukken. Keng heeft de dag van zijn leven gehad omdat hij Joke vast moest houden bij een helling van 12% achteruit! Na wat te hebben gedronken was het tijd om zeer tevreden huiswaarts te keren. Thuis hebben we heerlijk gebakken aardappelen gegeten en een zooitje van groente, met ei en kip. Deze avond hebben we dus ook even kennis gemaakt met de man van Pannida, want zoals ik al had verteld, zat de slaapkamerdeur op slot!

We hadden op het weer bericht gezien dat zaterdag een mooie dag zou worden, dus Joke en ik waren om half 9 ons bed uit om vervolgens om 9.00 uur in de zon aan het zwembad te liggen. Kenonnen wat is de zon hier heet, dus na 5 minuten was ik er in ieder geval alweer uitgevlucht. Tijd om een rondje te zwemmen, we hebben een prive terras met zwembadlift dus dat is super natuurlijk. Het jammere is dat het water echt stervenskoud was, omdat de dagen ervoor zo slecht waren. Dus met mijn grote teen in het ijs koude water was Jook zo lief om me niet verder te laten zakken, maar gewoon weer veilig aan de kant te brengen... Om 12.00 kwam de kleermaker met de eerste passing van de broek. Zat prima, hij gaat er nog wat aan versleutelen en komt vandaag weer terug. Pannida kwam ook mee en dit is nogal van het kletsen. Lees: als ze eenmaal begint komt er nooit meer een einde aan, hoe hard je ook gaapt, niets meer zegt of iets anders gaat doen, het helpt allemaal niets. Pannida is getrouwd met een Nederlandse man en maakt een van deze dagen nog bitterballen voor ons! De Nederlandse bitterbal zit te weinig vlees in en voor de oliebol heeft ze helemaal geen goed woord over!! Gelukkig kon ze wel lachen om de deuractie van Jook en hebben we nu een hele bos sleutels voor de veiligheid bij Jeroen in beheer gegeven ;)... De middag hebben we slapend, lezend en luierend doorgebracht. Tegen de avond was het douchetijd en zijn we riching de stad gegaan. Hier hebben we in een vreselijk gezellig straatje wat zitten eten, er valt zoveel te zien. Hierna nog een rondje door de straatjes gemaakt. In een van de straatjes kwamen we een massage salon tegen die buiten een bak met van die toerist-je-hebt-lelijke-voeten-visjes in een bak had zitten. Jook is even info gaan inwinnen bij een andere toerist en toen was het haar beurt! De mensen die Joke kennen weten dat ze niet zo heel erg gesteld is op vis dus de eerste 2 minuten heeft ze bijna gillend doorgebracht van de kriebel! Nou die visjes hebben het reuze naar hun zin gehad en Jook haar voeten en onderbenen zijn weer ontdaan van alle Thaise ranzigheid... Wij hebben vooral erg gelachen om het hoofd van Jook, dus de foto's volgen snel!! Joke don't eat fish, fish eat Joke. Nog rondje stad gedaan en Jeroen en ik zijn over een drempel in het midden van de straat getild van een cm of 30 (en wij maar omlopen iedere keer). Dus nog maar een rondje night market, waar het lastig is om je in te houden. Hierna bij de supermarkt nog even biertjes gehaald. Dat had Joke vorige keer ook al geprobeerd maar voor 18.00 wordt er geen drank verkocht. Joke heeft nog met een schattige lach geprobeerd te melden dat ze toch echt al boven de 18 was, maar helaas ;)...

De temperatuur buiten is warm en zeer vochtig waardoor we helemaal lek worden gestoken door ieneminie muggen. Maar deze muggen zitten echt overal, iedere avond word ik vergast door een soort anti-muggen-wc-reiniger-geur-spray waar Jook zich vrolijk mee inspuit ;)... En hierna gaat ze geduldig op bed zitten wachten (als een soort van Boedha) met de electrische vliegenmepper in de hand, om vervolgens heel diep onder de dekens te kruipen zonder dan ook maar 1 mug te hebben gevangen! Ik zeg ga zo door!!! Afgelopen nacht heeft Jook om half 3 de knoppen van de afstandsbediening van de airco uitgeprobeerd. Ger, je had zo ontzetend gelijk ze maakt er maar was van... Hier staan zelfs plaatjes bij en dan nog blaast de airco mij het bed uit met deken en al terwijl ze probeert het tegenovergestelde te bereiken. Vanuit het niets roept ze dat de aico ook van mode houdt, want er staat mode op de afstandsbediening. Whahah wat moet je hiermee, behalve lachen... Nou ja twas dus weer een kort nachtje zoals jullie begrijpen, morgen volgt de rest!!!

Liefs Jeroen, Jook en Peet